Jak to jest urodzić się bez przynależnych z natury skrzydeł i wciąż za nimi tęsknić? Tak bardzo, że całe istnienie staje się nieustannym, fantomowym tęsknieniem.

„Ptasiek”, czerpie inspirację z noweli Williama Whartona, prowadząc przez artystyczną podróż skoncentrowaną na nieustającym poszukiwaniu tożsamości i akceptacji w społeczeństwie, które często bagatelizuje lub źle interpretuje różnice.

Podobnie jak bohater Whartona, który marzył o byciu ptakiem, marzę o wolności bycia sobą, pomimo braku skrzydeł. Symboliczna narracja służy jako metafora dla wszystkich tych, którzy czują się inaczej w społeczeństwie, które czasami stawia zbyt wiele barier przed indywidualnością. Ukazanie mężczyzny ozdobionego piórami dodaje kolejny element, podkreślając piękno różnorodności, które jednocześnie może być źródłem wyzwań.

Moje zdjęcia nie tylko odzwierciedlają tematykę Whartona, ale także podkreślają ważność akceptacji, empatii i i otwartości na różnorodność – elementy istotne w jego dziełach literackich. Celem nie jest tylko zwrócenie uwagi na różnice, ale także przekonanie ludzi, aby dostrzegali piękno indywidualności, akceptowali je bezwarunkowo i powstrzymywali się od sądzenia.

Nauki Whartona tkwią w idei, że prawdziwa wolność często tkwi w akceptacji samego siebie, bez względu na to, czy mam skrzydła, czy nie. Moja nadzieja jest jasna: że widzowie zastanowią się nad własnym podejściem do różnorodności i zaczną postrzegać innych takimi, jakimi są, niezależnie od norm społecznych. To silne wezwanie do refleksji i akceptacji.

Kamila J Gruss
01/5/2023 Słupsk